www.pers.fora.pl

(PL)MILKEN · Wysłany: Śro 14:47, 04 Mar 2009 Temat postu: Historia rasy

Koty perskie znane były już w XV w. Uchodziły za synonim luksusu, dlatego często można je było spotkać na dworach królewskich. Uważa się je za rasę, która najdłużej towarzyszy człowiekowi. Jednak dawne persy znacznie się różniły od dzisiejszych - miały dłuższe pyszczki i smuklejszą budowę ciała.

Pierwsze wieści o kotach porośniętych długim włosem dotarły do Europy około roku 1521. Już pod koniec XVI wieku Nicolas Fabri de Pieresc przywiózł z Turcji pierwsze koty długowłose.

Rozwój hodowli rozpoczął się w Anglii w 1871. Na wystawie w londyńskim Crystal Palace w 1871 r. kot perski pojawił się już jako jeden z faworytów. Już w 1890 r zarejestrowano pierwszy klub miłośników tej rasy. W 1893 opublikowano pierwszy artykuł charakteryzujący te koty: "Białe persy, gdyby były importowane z Indii, powinny mieć charakterystyczną głowę, puszyste futro, typową płaska twarz, krótki mocny tułów, przepiękne pędzelki w uszach i naturalną powabną sylwetkę...". Obecnie istnieje bardzo wiele odmian tej rasy. Najpopularniejsze persy to koty o barwie: czarnej, białej, niebieskiej, kremowej, rudej, dymnej, szylkretowej i dwukolorowej.

W XX w. Amerykanie zmienili jego wygląd - mocno spłaszczona część twarzowa głowy, krótki nos i duże, okrągłe oczy nadały mu tak lubiany dziecięcy wyraz mordki. Wyhodowano wiele odmian kolorystycznych - jedną z nich są persy dwukolorowe. Maść łaciata od dawna pojawiała się w miotach białej odmiany. Hodowcy nie byli jednak zainteresowani rozmnażaniem takich zwierząt, gdyż uważali je za zbyt przypominające zwykłe dachowce. Między 1933 a 1955 r. wykluczono je nawet z pokazów. Starania o ich powrót na ringi wystawowe podjęła Dorothy Anderson - na początku lat 70. XX w. oficjalnie uznano tę odmianę.

W Polsce do rozpowszechnienia się rasy przyczyniła się głownie Pani Jolanta Kotłubiej. Sprowadzenie przez nią w latach 70 pary tych kotów (kocur Smoky Prince von Garmshof i kotka Thurid von Garmshof)spowodowało ogromne zainteresowanie rasą i w konsekwencji powstanie wielu hodowli.

Polscy hodowcy mogą się pochwalić kilkunastoma upoważnionymi do posługiwania się prestiżowym tytułem DM - Distinguish Merit (Zasłużony Dla Rozwoju Rasy)

Do najbardziej znanych należą:

- kocur EC PASHASPRIDE FIRE BOLT, DM PER d - wł. Pani Zdzisława Lachowska,
- kotka CH DK* NICE TO BE BONNIE LEE, DM PER n 03 - wł. Państwo Halina i Bogdan Wiszniccy,
- kotka IC JACGULINE ASZTARTEHOF*PL, DM PER a 02 - wł. Pan Jan Knurowski,
- kotka IC FEDERICA BAGHERA WIMARE*PL, DM PER f 03 - wł. Pan Wiesław Rechowicz,
- kocur EC (FIF-e) CH (CFA) COPACATS ALEXANDER, DM PER e 03 - wł. Pani Maria Rechowicz
CDN...

Vistoria · Wysłany: Śro 20:41, 04 Mar 2009 Temat postu:

HISTORIA RASY

Legenda głosi, że Perskiego kota wyczarował magik z iskry ognia, odbicia blasku dwóch gwiazd i obłoczka szarego dymu.
Ta legenda dość dokładnie i poetycko oddaje kształt i charakter tych niesamowitych kotów.
Prawdziwa historia kota perskiego owiana jest tajemnicą.
Skąd się wzięła długa sierść u udomowionego kota ?
Żaden z dzikich przedstawicieli tego gatunku nie ma tak długiego futra jedynie
ryś i ibrys mają nieco dłuższe i bardziej puszyste futro niż inne dzikie koty żyjące w ciepłych krajach.

Teraz trudno dociec pochodzenia długiej sierści , ale wszystkie drogi prowadzą do Iranu (ówczesnej Persji ) .
W roku 1620 włoski podróżnik Pietro della Vella przywiózł kilka puchatych piękności do swojej ojczyzny z Iranu, natomiast kilka lat póżniej naukowiec i polityk Nicolas-Claude Fabri de Peyresh z Angory (obecnie Ankara) sprowadził długowłose koty do Francji. Kiedy w Anglii, którą wówczas uważano za drugą ojczyznę kotów perskich pojawiły się pierwsze długowłose koty nazwano je Francuskimi. Trudno powiedzieć czy były to koty tej samej rasy.
W chwili obecnej na wschodzie istnieje kilka odmian kotów długowłosych powszechnie uznanych.
Angora opisywana jako puszyste , lekkie i średnie zwierzątko jest energiczne i żywotne, ale Alfred E.Brem opisuje puszystą angorę jako poważne, powolne, szare i szaroniebieskie zwierzę żyjące w południowej Syberii. Na pytanie dlaczego zwierzę pochodzące z gorących krajów azjatyckich było bogate w długą sierść trudno jest odpowiedzieć.
Istnieje kilka wersji. Niektórzy uważają, że wśród przodków kotów perskich była puszysta Angora z Syberii, która zaczęła migrację w kierunku wschodu , Azji mniejszej a następnie Europy zachodniej.
Inni uważają , że długa okrywa włosowa powstała w wyniku przypadkowych mutacji i selekcji zwierząt domowych.
Trzecia hipoteza opiera się na różnicach miedzy fenotypem kotów perskich i innych kotów domowych. Hipoteza ta sugeruje , że masywne i krępe Persy z szeroko rozstawionymi uszami , dużą okrągła głową związane są z gatunkiem dzikich kotów Manul z Azji.

Są różne teorie ale w każdym przypadku za praojczyznę persów uznaje się obecny Iran , Turcję i Afganistan.
Drugą ojczyzną Persów uznaje się Anglię gdzie w końcu XIX wieku brytyjskie towarzystwo miłośników kotów skupiło się na hodowaniu tej rasy.
Nastąpił wówczas podział na Tureckie Angorskie z długim elastycznym ciałem i jedwabistym, ale krótszym włosem i Perskie- masywne z szeroką okrągłą głową i małymi uszami.
Perskimi nazywano tylko koty o niebieskiej barwie futra , a pozostałe po prostu długowłose.
Każdy z pięćdziesięciu różnych kolorów kotów długowłosych uznano za odrębne rasy.
W latach 80-tych XIX wieku kot Perski pojawił się w USA gdzie bardzo szybko znalazł szeroka rzeszę wielbicieli. Tutaj jednak w przeciwieństwie do do brytyjskich klubów wszystkim odmianom kolorystycznym nadano wspólną nazwę - Pers.
W wyniku pracy hodowców powstało ponad 150 wersji kolorystycznej tej rasy .
Jednak do celów wystawowych mamy podział na 5 kategorii:
- jednokolorowe - solid
- dymne
- pręgowane
- bikolory
- colorpoint
Dzisiejszy typ persa znacznie różni się od tych pierwotnych. Persy starego typu miały znacznie krótszą i mniej obfitą sierść, dłuższy pyszczek i smuklejszą sylwetkę.
Dzisiejszy typ Persa jest wynikiem pracy hodowców wielu krajów. Na początku XX wieku prowadzili prace zmierzające do masywniejszej sylwetki o krótkim korpusie , dużej okrągłej głowie i bardziej płaskim pyszczku. Rezultatem tej pracy jest amerykański typ - peak face.
Pierwsze takie kocięta zaczęły się pojawiać w miotach rudych i rudych pręgowanych.
Miały bardzo krótkie nosy z dobrze zarysowanym stopem co upodobniało je do płaskonosych pekińczyków. Taki typ nazwano ekstremalnym.
Lekarze weterynarii twierdzą , że tak skrajny typ szkodzi ich zdrowiu , a brytyjska felinologia nie akceptuje kotów tego typu . W Ameryce i większości krajów Europy ten typ jest dozwolony.
Perski kot stał się praojcem nowej rasy egzotycznych krótkowłosych.
Które obowiązuje ten sam standard co Perskie koty poza długą sierścią..
Koty tej rasy powstały w 1960 roku w USA , a europejska organizacja FIFe uznała te rasę w 1984 roku

Kilka zdjęć Persów starego typu

opracowanie : Milken *Pl i Vistoria Pers *PL